Oude verhalen om van te leren
In de tipi :
Op een donkere avond vertelt een grootvader Indiaan aan zijn kleinzoon: "In mij en in alle mensen zitten 2 wolven en die zijn constant in gevecht met elkaar. De ene wolf is boos, afgunstig, hebzuchtig en vol wantrouwen, zelfmedelijden, wrok en egoïsme.
De andere wolf is lief, vol van vreugde, vrede, liefde, vriendelijkheid, trouw, empathie, waarheid en compassie.”
De kleinzoon denkt even na over die woorden en vraagt dan aan zijn grootvader: “Welke wolf zal er winnen?” De oude man antwoordt .”De wolf die ik het meest eten geef"
De boodschap van dit oude verhaal is simpel en het is makkelijk om het ermee eens te zijn:
Alles wat je aandacht geeft groeit, dus voed het goede. Maar het is volgens mij niet helemaal de bedoeling. Want verdwijnt de negativiteit, woede, wrok als je die stelselmatig negeert?
Stel je voor in je eigen relatie: wat nu als je over een stuk van je relatie écht ongelukkig bent en je mag of kan het er niet over hebben met je partner. Het mag er niet zijn. Wordt het daar werkelijk minder van?
Als je alleen de goede wolf zou voeden, is het niet zo raar dat zijn kwade tegenhanger zich steeds agressiever in een hoekje verstopt, wachtend op een kansje, om alleen maar bozer tevoorschijn te komen wanneer hij een keer zijn kans ruikt.https://lovemylife.be/gratis/inschrijven-voor-infoavond/
De 2 wolven hebben ze elkaar wel heel hard nodig, omdat je met de kracht van de één en de zachtheid van de ander, tot de mooiste oplossingen komt.